نگهداری از سیم بکسل و گریس کاری :

نگهداری از سیم بکسل دارای اهمیت بسیار فراوانی است . آسانسورها و اتاق موتور جرثقیل ها مثالهایی هستند از جاهایی که سیم بکسل در شرایط سخت کاری قرار نمی گیرد ، اما در برخی از صنایع از سیم بکسل در شرایط محیطی مطلوبی استفاده نمی کنند به طور مثال در عرشه کشتی ها در تماس با آب دریا ، رطوبت و دماهای متغیر مثال هایی از شرایط سخت کارکرد سیم بکسل می باشند . همچنین سیم بکسل در شرایط کاری خود در معرض بارهای سنگین ، فشارهای بالا و سایش سطحی قرار می گیرد ، اگر روغنکاری سیم بکسل به صورت منظم و متناوب انجام نپذیرد چنین شرایط سخت کاری می تواند باعث خرابی پیش از موعد سیم بکسل گردد  که در این صورت استفاده از آن به دلیل آسیبی که به بافت آن وارد شده است میتواند خسارت جبران ناپذیری را ایجاد کند . تمیز کاری و روغن کاری مرتب سیم بکسل باعث می شود عمر سیم بکسل چند برابر گردد . برای به دست آوردن حداکثر طول عمر یک سیم بکسل، روانکاری در فواصل منظم مورد نیاز است . روش های مختلفی برای روغن کاری سیم بکسل وجود دارد از معمول ترین آنها روش Painting و Swabbing هستند این روش ها معمولا نفوذ کمی دارند و به ندرت مایع روانکار را به هسته سیم بکسل می رسانند . استفاده از دستگاه روانکاری با فشار بالا میتواند نفوذ روانکار در اجزای سیم بکسل را بالا ببرد اگر چه نفوذ ( صرفنظر از روش ) به نوع روانکار نیز بستگی دارد معمولا بهتیرین روش برای گریس کاری توسط گریس پمپ انجام می شود گریس کاری سیم بکسل حتما باید توسط این دستگاه انجام شود به این دلیل که تمام قسمت های سیم بکسل باید گریس کاری یا روغنکاری شود . گریس کاری میتواند به طور اتوماتیک توسط گریس پمپ دستی یا برقی به درون محفظه که روی سیم بکسل بسته شده تزریق شود ، این کار باعث می شود به طور کامل و دائم روانکاری انجام گیرد . نکته مهمی که قبل از گریس کاری باید به آن توجه داشت این است که قبل از شروع روغنکاری ، تمیزکاری و گردگیری سیم بکسل توسط برس ، لیسه یا هوای فشرده باید انجام شود و لایه های به جا مانده از روانکار قبلی و آلودگی های تجمع یافته بایستی توسط حلال مناسبی زدوده شوند .

 خصوصیات روانکار :

 خصوصیات کلی روانکارها در استاندارد ISO 4346 مربوط به سیم بکسل برای استفاده های عمومی شرح داده شده است . 

بر این اساس یک روانکار مناسب باید شرایط ذیل را داشته باشد :

1 – پوشانندگی مناسبی داشته باشد .

 2 – آب گریز (Water-Repellent)  مقاوم در برابر آب  (Water-Resistant) و مقاوم در برابرامولسیون شدن یا عصاره گیری(Emulsifiable) باشد .

3 – حاوی شن ، مواد ساینده ، آب ، کلر و یا ناخالصی های مشابه نباشد .

4- مواد افزودنی که در تماس با آب می تواند ترکیبات خورنده ایجاد کند نداشته باشد .

علاوه بر موارد فوق روانکار سیم بکسل باید توانایی نفوذ به هسته سیم بکسل را داشته باشد .

انواع روانکارها :

در بازار برای کاربردهای مختلف سیم بکسل روانکارهای متفاوتی وجود دارد . محصولاتی نظیر  Asphaltic  بیشترین استفاده را دارند و از روانکارهای رسوبی با وسکوزیته خیلی بالا ساخته می شوند . این محصولات معمولا دارای حلال غیر قابل اشتعالیهستند که استفاده از آنها را راحت تر و ضریب نفوذ به داخل سیم بکسل را بیشتر می کند ، این دسته از روانکارهای سیم بکسل می توانند به وسیله برس ، دستمال یا اسپری روی سیم بکسل استفاده شوند . اما نباید توسط دستگاههای روانکاری  پرفشار روی سیم بکسل اعمال شوند . این دسته از روانکارها اگر حاوی حلال رقیق کننده نباشند ، قبل از استفاده باید گرم شوند .گروه دیگر از روانکارها بر پایه پارافین ساخته می شوند که می توانند با حلال یا بدون حلال باشند .این دسته از روانکارها که بدون حلال ساخته می شوند بایستی قبل از استفاده ذوب شوند و الزاماً توسط برس یا دستمال روی سیم بکسل استفاده شوند . علاوه بر اینها گریس های مختلفی در بازار وجود دارند . برخی از آنها بسته به ترکیبشان و روش انتخابی برای روغنکاری سیم بکسل می توانند گزینه خوبی باشند .

فواصل روغنکاری سیم بکسل :

تمامی سیم بکسل ها در زمان ساخت آغشته به روانکار می شوند . این روغنکاری اولیه باعث می شود که سیم بکسل در مراحل حمل و انبارداری در مقابل خوردگی محافظت شود و همچنین اصطکاک و سایش را در زمان نصب اولیه کاهش دهد . پس از مرحله نصب ، روغنکاری متناوب سیم بکسل الزامی است چرا که روانکار اولیه پس از مدتی خشک شده و از بین می روند . برای طولانی تر نمودن عمر کارکرد ، روغنکاری سیم بکسل بایستی در فواصل زمانی منظمی انجام پذیرد . این فواصل زمانی تابعی از عوامل مختلفی از قبیل نوع روانکار مورد استفاده ، روش و فواصل استفاده از آن می باشد .